Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ’ ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.
H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)
Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.
Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.
Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.
Άρθρο 4
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους,
2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.
Άρθρο 5
1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. 2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.
Άρθρο 6
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.
Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.
Άρθρο 8
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.
2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.
Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.
Άρθρο 10
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.
Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.
Άρθρο 12
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί «γενοκτονία», έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.
Άρθρο 13
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.
Άρθρο 14
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ’ τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/58
© SanSimera.gr
Άρθρο απο την Αναστασία Τόμπρου
Δασκάλα του 2ου Δ.Σ Δραπετσώνας
“Το μεγαλείο και η ηθική πρόοδος ενός έθνους μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα”
Μαχάτμα Γκάντι
Τι γιορτάζουμε αλήθεια στις 4 Οκτώβρη; Τι σημαίνει για μας τους ανθρώπους η λέξη “φιλοζωία¨;
Όταν ο Κόσμος δημιουργήθηκε όλα τα πλάσματα ήταν σε μια ισορροπία. Είτε πετούσαν, είτε περπατούσαν ή κολυμπούσαν, είτε είχαν νύχια, λέπια, κέρατα, μεγάλο ή μικρό μέγεθος, όλα είχαν λόγο της ύπαρξης τους. Το ίδιο και ο άνθρωπος, ένα άλλο ζώ-ον δηλ. πλάσμα με ζωή. Όλα τα ζωντανά, ψηφίδες ενός τέλειου “μωσαϊκού”, κατασκευάζουμε απόλυτη σοφία, αρμονία, τελειότητα. Ο άνθρωπος όμως δεν ένιωσε τα άλλα ζώα ποτέ ως συντρόφους του; Γι’ αυτόν υπήρξαν “εργαλεία”, άλλοτε για να φτιάξει έργα πολιτισμού κι άλλοτε έργα πολέμου και καταστροφής.
Εκμεταλλευτήκαμε κάθε δυνατότητα τους, κάθε κρυφή τους δύναμη ή ιδιότητα. Αντέγραψε ακόμα και το σχήμα τους! Γι’ αυτόν τα ζώα ήταν το εργαλείο για το χωράφι του, τη φύλαξη του, τη μεταφορά του ίδιου ή των φορτίων του. Έπαιρνε ό,τι μπορούσε από αυτά! Τα ζώα έγιναν η τροφή του, το δέρμα τους ή γούνες τους, το ρούχο του, τα φτερά τους έγιναν το “στολίδι” του, τα δόντια τους ή τα νύχια τους το όπλο του, το λίπος τους, το καύσιμο του, το φως του. “Αιχμάλωτος” ο άνθρωπος” στον εγωισμό του, στην δήθεν ανωτερότητα του είδους του, στις ιδιαίτερες ικανότητες που ο Θεός τον προίκισε, ξέχασε πόσο αδύναμος είναι απέναντι στη φύση. “Αν η καρδιά μας έβλεπε σωστά κάθε ζώο θα ‘ταν καθρέφτης της Ζωής και ιερό βιβλίο. Όλα τα ζώα, όσο μικρά κι ασήμαντα κι αν είναι, αντανακλούν την καλοσύνη του” λέει ο Τόμας Κέμπις.
Ας σκεφτούμε λοιπόν λίγο καλύτερα … Δεν φτάνει να θυμόμαστε πόσο ανάγκη έχουμε τα άλλα ζώ-α και πόσο εξαρτάται η επιβίωση μας από αυτά, μία μόνο μέρα το χρόνο!!!
Κάθε μέρα πρέπει να τα αγαπούμε και να τα προστατεύουμε για έτσι σεβόμαστε την ίδια τη Ζωή. Όπως είπε ο μεγάλος Βίκτωρ Ουγκώ: “Τα κτήνη είναι του Θεού, η κτηνωδία είναι των ανθρώπων”
Ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, απλά αγαπώντας ό,τι αναπνέει δίπλα μας πάνω σε τούτη τη Γη για να αφήσουμε ένα μέλλον καλύτερο στα παιδιά, έναν ομορφότερο πλανήτη.