Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώσει σε ένα υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον. Ωστόσο, σύμφωνα με την Unicef, παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι 2,7 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε ιδρυματική φροντίδα – και ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος. Όπως υποστηρίζει η Unicef, η άμεση και μακροπρόθεσμη ζημιά που προκαλείται από τον χωρισμό της οικογένειας και την ακατάλληλη εναλλακτική φροντίδα, ιδιαίτερα σε ιδρύματα, είναι καλά τεκμηριωμένη. Τα ιδρύματα συχνά χαρακτηρίζονται από εγγενώς επιβλαβείς ρυθμίσεις διαβίωσης. Τα παιδιά μπορεί να βιώσουν αναγκαστική συμβίωση και σταθερές ρουτίνες που δεν είναι προσαρμοσμένες στις ατομικές τους ανάγκες. Συχνά στερούνται της ικανότητας να κάνουν επιλογές που ταιριάζουν με τα καλύτερα συμφέροντά τους.
Επιπλέον, τα παιδιά σε εναλλακτική φροντίδα απομονώνονται τακτικά από τις οικογένειές τους και τις τοπικές κοινότητες. Στερώντας τη γονική φροντίδα, μπορούν να υποστούν σωματικές, ψυχολογικές, συναισθηματικές και κοινωνικές βλάβες – με συνέπειες που διαρκούν μια ζωή. Αυτά τα παιδιά είναι επίσης πιο πιθανό να βιώσουν βία, κακοποίηση, παραμέληση και εκμετάλλευση.
Σύμφωνα πάντα με την Unicef, πάνω από 1 στα 4 παιδιά που διαβιούν σε ιδρύματα παιδικής προστασίας υφίστανται σεξουαλική κακοποίηση ενόσω βρίσκονται σε καθεστώς κοινωνικής φροντίδας.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στην Ελλάδα με πρόσφατο νόμο (Ν. 4837/2021) έγινε προϋπόθεση το λευκό ποινικό μητρώο για όποιον εργάζεται σε δομή που φροντίζει παιδιά και ταυτόχρονα ορίστηκε υπεύθυνος παιδικής προστασίας μέσα σε κάθε δομή – ένα πρόσωπο αναφοράς δηλαδή, για την έγκαιρη γνωστοποίηση των περιστατικών κακοποίησης στις αρμόδιες αρχές.
Ειδικοί, επιστήμονες, θύματα και κοινωνικοί φορείς κάνουν έκκληση να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην προστασία των παιδιών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης που τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Νοεμβρίου.
Όπως δήλωσε η διευθύντρια του «Ελίζα», Βάνα Μαρκετάκη «έχουμε όλοι την εντύπωση ότι από την εποχή της πανδημίας και έως σήμερα, στη χώρα μας, έχει υπάρξει μία ανάγκη “αποκάλυψης” των περιστατικών, με πυροδότηση τη γενναία αποκάλυψη της oλυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, για τη σεξουαλική κακοποίηση στην οποία υποβλήθηκε από έναν άνθρωπο του οικείου περιβάλλοντος της (9 στα 10 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης συμβαίνει στο παιδί από έναν άνθρωπο του κοντινού, οικογενειακού, οικείου περιβάλλοντος του). Η κοινωνία μας φάνηκε δεκτική στο να ακούσει και έτοιμη να μιλήσει. Ολοένα και περισσότερα περιστατικά άρχισαν να αποκαλύπτονται, ενώ φάνηκε αύξηση των αναφορών και των καταγγελιών, σύμφωνα με στοιχεία τηλεφωνικών γραμμών βοήθειας». Ωστόσο, τονίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει σύντομα ένα εθνικό σύστημα καταγραφής, το οποίο να θα αποτυπώνει τα περιστατικά αποκαλύπτοντας τις μορφές κακοποίησης και τα ποσοστά τους. «Έως σήμερα το μόνο στο οποίο βασιζόμαστε είναι τα στοιχεία που μας έδωσε η έρευνα Becan* του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία η σωματική κακοποίηση εμφανίζονταν σε ποσοστά 47,38%, η σεξουαλική κακοποίηση σε ποσοστό 9,54%, η ψυχολογική/λεκτική κακοποίηση σε ποσοστό 70.02% και η παραμέληση στο 26.41%. Ωστόσο, οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα αναφερθέντα περιστατικά, αυτά δηλαδή που δημοσιοποιούνται ή καταγγέλλονται στις εισαγγελικές αρχές και στην αστυνομία, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου, ενώ τα άγνωστα περιστατικά, αυτά που παραμένουν γνωστά σε έναν μικρό κύκλο θύματος-θύτη είναι το πραγματικό παγόβουνο. Σύμφωνα με στοιχεία του τελευταίου σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας στα παιδιά, έγινε αναφορά για έναρξη ενός εθνικού συστήματος καταγραφής, η οποία και αναμένεται», σημειώνει ακόμα η κ. Μαρκετάκη.
οιες είναι οι μορφές κακοποίησης στα παιδιά
Η πιο φρικιαστική είναι σεξουαλική κακοποίηση αλλά δεν σταματά εκεί. «Όταν αναφερόμαστε σε παιδική κακοποίηση συμπεριλαμβάνουμε όλες τις μορφές βίας στα παιδιά. Δηλαδή, την ψυχική/λεκτική βία, τη σωματική βία, τη σεξουαλική βία και την παραμέληση. Όλες αυτές οι μορφές κακομεταχείρισης/κακοποίησης οδηγούν σε τραύματα ανεξάρτητα από το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού. Όσο πιο σύντομα στη ζωή ενός παιδιού συμβεί ή ξεκινήσει να συμβαίνει η κακοποιητική συμπεριφορά, πχ. στο στάδιο ταχείας ανάπτυξης 0-5 ετών, τόσο πιο βαθιά είναι ανεξίτηλα είναι τα τραύματα. Στην παιδική κακοποίηση τα τελευταία χρόνια συμπεριλαμβάνεται και η κακοποίηση που λαμβάνει χώρα στον κυβερνοχώρο, ενώ σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, στην παιδική κακοποίηση εμπίπτει το Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου», η συστεμική κακοποίηση (από τις υπηρεσίες προστασίας του παιδιού), η έκθεση σε βία (ενδοοικογενειακή βία) -σύνδρομο του αμέτοχου θεατή, η παιδική εργασία, η κακοποίηση και παραμέληση των παιδιών σε ιδρύματα, η σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων (παιδικό trafficking).
Το σημαντικότερο όλων, σύμφωνα με τους ειδικούς είναι περιστατικά παιδικής κακοποίησης να μην μένουν κρυφά. «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Είναι σημαντικό για όλους μας, γείτονες, επαγγελματίες που εργαζόμαστε κοντά σε παιδιά, φίλοι, συγγενείς, όλοι οι ενήλικες που αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι μας δημιουργεί υποψίες, μας βάζει σε σκέψεις, να απευθυνθούμε σε μία Γραμμή Βοήθειας, να συζητήσουμε τις σκέψεις μας και φυσικά, εφόσον το περιστατικό μας “βασανίζει”, να το αναφέρουμε στην Εισαγγελία. Είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι προτιμότερο να αναφερθούμε σε ένα περιστατικό με υποψία κακοποίησης και να έχουμε κάνει λάθος, παρά να στρέψουμε το βλέμμα αλλού και να αφήσουμε ένα παιδί να κακοποιείται. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι την αναφορά μας μπορούμε να την κάνουμε και ανώνυμα, εάν δεn θέλουμε να αποκαλυφθούμε. Είναι ανακουφιστικό να γνωρίζουμε ότι αναφέρουμε υποψία και όχι βεβαιότητα. Αυτήν, την αναλαμβάνουν άλλοι» επισημαίνει η κ. Μαρκετάκη.
Η αναγνωρισμένη ως Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 λειτουργεί όλο το 24ωρο, 365 ημέρες τον χρόνο και είναι στη διάθεση κάθε παιδιού και ενήλικα.
Μπορούν να μας καλέσουν παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικοί, γείτονες, απλοί πολίτες που θέλουν να βοηθήσουν ένα παιδί που υποφέρει ή κινδυνεύει, 24 ώρες το 24ωρο, ανώνυμα και δωρεάν. Επιπλέον, η εφαρμογή Chat 1056, είναι ένας νέος προσφιλής στα παιδιά και τους νέους τρόπος επικοινωνίας για να αισθάνονται την ασφάλεια να επικοινωνούν μαζί μας με γραπτά μηνύματα. Κανένα παιδί δεν πρέπει να κρατά μυστικό κάτι που το κάνει να υποφέρει, να πονάει, να ντρέπεται, να μην μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια. Η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS 1056 είναι δίπλα σας. Είμαστε εδώ για όλα τα παιδιά, αλλά και τους γονείς τους, για ό,τι τούς συμβαίνει, για ό,τι τούς απασχολεί, ώστε μαζί να βρούμε μία λύση στο πρόβλημά τους.
